Naar Nederland en terugkeer naar FIJI

Nederland en terugkeer naar Fiji

Terug naar Nederland

Begin december (2021) vertrek ik naar Nederland, om daar te genieten van de feestdagen met onze kinderen. Heinze blijft nog een paar maanden in Fiji om tijdens het cycloonseizoen op ons schip te passen. Ik heb het plan opgevat om gedurende het cycloonseizoen in Nederland te verblijven en, gedurende de 5 maanden dat ik daar zal zijn, een leuke interim opdracht te doen. Verder hebben we de nodige feestjes op de planning staan: onze zoon Sjoerd verdedigt zijn PhD-thesis en zal daarop promoveren, onze dochter Femke trouwt op 6 mei en Heinze en ik zijn eind april 40 jaar getrouwd. Veel om ons op te verheugen!

Interim opdracht

Ik ben al in Fiji begonnen met het zoeken naar een interim opdracht. Zo heb ik een belafspraak met een oud-collega van Rijkswaterstaat. Hij is inmiddels bestuurder geworden van Zuid-Holland Bereikbaar; een samenwerkingsorganisatie van verschillende (met name overheid) partijen, met als doel de reiziger in Zuid-Holland mobiel te houden en goed te informeren gedurende vele infrastructurele en bouwactiviteiten in deze provincie de komende jaren. Ook probeert men gedragsverandering van de reiziger te bewerkstelligen: meer gebruik maken van verschillende manieren van vervoer en meer buiten de spits. Deze mooie organisatie wordt pas officieel op 1 januari 2022 opgericht en de bestuurder kan wel wat hulp gebruiken. Hij biedt mij een leuke interim opdracht aan voor de komende maanden. Het is heerlijk pionieren, echt mijn ding.

Bruidsjurk uitzoeken

Femke en Casper zijn druk met de voorbereidingen voor hun huwelijk. Ik vind het geweldig om samen met Femke haar bruidsjurk uit te zoeken. Er is een grote zaak in Arnhem, die beweert “niet tuttige bruidsjurken “ te verkopen. Wij gaan erheen. Femke past de nodige jurken, maar we worden niet écht enthousiast. De verkoopster verwijst ons naar een bruidszaak in de buurt. Officieel moet je daar eerst een afspraak maken, maar we mogen even binnenkomen. De verkoopster daar haalt een paar jurken uit het rek. Een daarvan vinden we erg mooi. Maar goed, het is sluitingstijd, dus we maken nog een nieuwe afspraak. De dreiging van een nieuwe lockdown hangt in de lucht. Omdat de persconferenties steeds op dinsdag zijn en dan nieuwe maatregelen aangekondigd worden, besluiten Femke en ik om voor komende dinsdag een afspraak te plannen.

Lekker borrelen

Die zaterdag ga ik gezellig borrelen met Sjoerd en zijn vriendin Loes in een leuke tent in Eindhoven. Dineren kan niet, omdat vanaf 18.00 uur alle horeca gesloten moet zijn. Ineens wordt aangekondigd dat er op zaterdagavond een persconferentie zal zijn. En ja hoor, die avond wordt er met onmiddellijke ingang een strikte lockdown afgekondigd. Gelukkig dus net na het gezellige samenzijn met Sjoerd en Loes. Maar hoe moet het nu verder met de bruidsjurk!? Femke belt met de verkoopster van de bruidszaak. Zij zegt dat de zaak gesloten is, maar dat we toch mogen komen. Gelukkig! Femke past nog een aantal andere jurken, maar de jurk, die we de eerste keer zo mooi vonden, blijft onze favoriet. Die wordt het!

Oud en nieuw

We vieren kerst samen met Sjoerd en Loes bij Femke en Casper thuis. Het is heel gezellig en lekker. Oud en nieuw vieren Femke, Casper en ik met zijn drieën. Lekker met de oliebollen, die Casper en ik samen bakken. Én champagne, natuurlijk. Er is een vuurwerkverbod afgekondigd. Zelden zulk uitgebreid vuurwerk gezien, haha. Wel zielig voor Wheatley, een van de hondjes van Femke en Casper. Er wordt al veel geknald in de dagen voor oud en nieuw. En hij is er doodsbang voor. Cooper, hun andere hond, heeft er gelukkig veel minder last van.

Starten Interim opdracht

Op 5 januari begint mijn interim opdracht. Femke, Casper en ik werken vanuit huis. Gaat prima. Zelf heb ik niet veel last van de coronamaatregelen, maar Femke en Casper zijn het wel zat. Het duurt wel erg lang allemaal en het is saai, omdat je eigenlijk alleen maar kunt werken en tv-kijken. In januari vier ik mijn verjaardag. Mijn lieve vrienden, Helma en Pierre, komen langs. Super lief. Sjoerd werkt hard om een deadline te halen voor zijn promotie, dus die redt het niet om langs te komen. ’s Avonds komt schoonzus Maartje nog langs. Leuk! De maanden vliegen voorbij, gewoon met werken en af en toe een paar dagen weg naar vrienden of familie.

Parachute springen

Femke en ik gaan ook samen een weekendje weg. We hebben het er al jaren over, dat we een parachutesprong willen maken en het moet er nou eindelijk maar eens van komen. Op vrijdagmiddag gaan we naar vliegveld Teuge. Casper brengt ons weg, want hij vindt het leuk om mee te gaan en naar onze sprong te kijken. Femke en ik krijgen instructies en mogen ons in de overall plus harnas hijsen. En dan maar wachten tot we aan de beurt zijn. We springen uiteraard met een instructeur; we doen een zogenaamde duosprong . Femke en ik zitten in hetzelfde vliegtuig. Je vliegt achteruit gezeten, vastgeketend aan je instructeur. Het vliegtuigje is bomvol met nog een aantal andere springers en nog twee duospringers. Leuk om naar buiten te kijken. Het vliegtuigje stijgt op en klimt hoger en hoger en hoger. Het stijgt tot 4 km hoogte! De instructeur van Femke heeft een handcam bij zich. Ik ga voor Femke het vliegtuig uit en hij filmt dat. Je hoort Femke: “dag mama!" roepen. En ik zeg: “doei". Ik had verwacht dat ik het eng zou vinden om het vliegtuig uit te gaan, maar dat is het helemaal niet. Je schuift er eigenlijk meer uit; de instructeur zet af. En dan val je met een noodgang naar beneden, zo'n 200 km per uur las ik later. Het duurt dus maar ongeveer 45 seconden, maar ik ben alle besef van tijd kwijt. Ineens klapt de parachute uit en voel ik veel minder druk op mijn lijf. We kunnen nu ook weer met elkaar praten. De instructeur zegt ineens: “hey, daar is je dochter! Volgens mij wachten ze op ons". Hij stuurt in de richting van de grote oranje parachute, waar Femke met haar instructeur inderdaad onder hangen. Zo leuk, haar instructeur heeft het allemaal gefilmd! Verder wijst mijn instructeur Deventer aan, met de twee bruggen, de camping onder ons en al veel te snel naar mijn zin: de plek waar we gaan landen. Ik trek netjes mijn knieën op, zoals ons geleerd is, en we landen op onze kont. Femke is ook geland. Wat een leuke belevenis. Casper brengt ons naar ons huisje in Deventer, waar we dat weekend verder verblijven. Super gezellig, een moeder-dochter weekend.

Begin april komt Heinze ook naar Nederland. Ruim op tijd voor de promotieceremonie van Sjoerd op 21 april. En ook nog voor de Pasen.

Sjoerd promoveert

Op 21 april gaan Heinze, Femke, Casper en ik naar de Tue in Eindhoven voor de promotie van Sjoerd. Tot mijn verrassing is Sjoerd in smoking, compleet met billentikker. Het staat hem geweldig. De ceremonie begint met het binnenkomen van de professoren, die Sjoerd de nodige vragen zullen stellen. Je moet je thesis uiteraard verdedigen. De meeste professoren zijn in toga, al dan niet met bijpassend hoofddeksel. Ze worden voorgegaan door een dame met een staf.

Met het kloppen van de staf op de vloer wordt de ceremonie officieel geopend. Sjoerd geeft eerst een presentatie over zijn thesis. Voor mij en andere leken niet of nauwelijks te volgen, zo ingewikkeld en uiteraard in het Engels. Er zijn professoren vanuit Denemarken, Noorwegen, Duitsland en België aanwezig. En Sjoerd zijn promotor, co-promotor en een andere professor namens de universiteit. Nu gaan de professoren vragen stellen aan Sjoerd. Waarom heb je voor deze methode gekozen, waarom concludeer je dat, et cetera. Na ongeveer een uur komt de dame met de staf weer binnen en klopt een aantal keer weer op de grond. De verdediging is dan direct afgelopen. De professoren gaan gezamenlijk in een andere ruimte in beraad. Officieel om vast te stellen of de verdediging voldoende is, om de promotie te verlenen. We weten dat dit, in ieder geval bij Sjoerd, een formaliteit is. Na enige tijd komen de geleerden terug in de zaal en wordt officieel aangekondigd dat Sjoerd geslaagd is. Het is vanaf nu Dr. Ir. Sjoerd Peter van der Heide. Wij zijn apetrots. Daar moet op gedronken worden. Op het dakterras van de stamkroeg van de faculteit, het Walhalla, heeft Sjoerd een borrel geregeld, met later ook catering. De professoren, vrienden van de universiteit en wij als familie hebben nog een gezellige middag c.q. avond.

Ons 40 jarig huwelijk

Heinze en ik zijn 40 jaar getrouwd. We vieren dat met een gezellig weekendje bij broer Hans en schoonzus Ellis. Broers en zussen met aanhang en uiteraard onze kinderen en Casper komen daar naartoe. In de middag gaan we naar brouwerij Hertog Jan, waar we een leuke interessante rondleiding krijgen. Natuurlijk moet er ook geproefd worden. Terug bij Hans en Ellis vieren we feest met een BBQ en de nodige drankjes. Héél gezellig!

Bruiloft Femke en Casper

En nu ook nog de bruiloft van Femke en Casper! Wat een feesten allemaal. In de week voor de bruiloft oefenen Femke en Casper hun openingsdans en worden de laatste zaken voor de grote dag geregeld. Op de ochtend van de bruiloft ga ik samen met Femke naar Fort Fier in Bussum, waar de hele bruiloft gevierd wordt. Super leuke locatie. Femke wordt prachtig opgemaakt door een visagiste, die ook haar haar doet. Heel mooi, opgestoken met roosjes en gipskruid. Dan mag ik Femke in haar jurk helpen. Heinze krijgt haar nu voor het eerst te zien en daarna is Casper aan de beurt. Terwijl Femke en Casper foto’s maken, word ik ook opgemaakt en wordt mijn haar gedaan. Opsteken zal bij mij niet gaan, haha. Casper wordt door zijn ouders naar “ het altaar “ begeleid. Het is mooi weer en de hele plechtigheid is buiten. Daarna mogen Heinze en ik Femke weggeven. Familie en vrienden zitten al klaar. De (buitengewoon) ambtenaar van de burgerlijke stand is een enthousiaste, vlotte dame. Ze heeft zich goed voorbereid en geeft een leuke speech. Dan mogen Femke en Casper hun zelf geschreven geloften afleggen. Femke begint de hare heel humoristisch met wat ze niét kan beloven. Zoals ’s morgens goed gehumeurd zijn, hilarisch. Hierna wordt het huwelijk officieel voltrokken. Hierna: taart en champagne en natuurlijk felicitaties. Borrelen, dineren in het fort en daarna, na de openingsdans van Femke en Casper, feest! Het is een prachtige dag.

Terug naar FIJI

Het wordt tijd om terug te gaan naar Fiji. We zijn heel blij dat een aantal grenzen weer open gegaan zijn, zodat we onze wereldreis kunnen vervolgen. Na een heerlijke tijd in Nederland vliegen we op 16 mei via Helsinki, over Groenland naar Los Angeles, en dan door naar Nadi in Fiji. Het uitzicht boven Groenland is adembenemend mooi. Ook het zicht later op de Rocky Mountains is super.

In Fiji genieten we van het weerzien met onze vrienden. We liggen nog een paar dagen bij Musket Cove, om het schip klaar te maken voor vertrek en ook nog even te genieten van Fiji. Na de nodige afscheidsborrels en etentjes vertrekken we dan uiteindelijk op 2 juni. Het personeel van Vuda marina zingt het prachtige Fijian afscheidslied en bindt een bloemenkrans aan NOK. Die moet ons op de oceaan beschermen. Heel emotioneel, zo’n vertrek na bijna 3 jaar. We zullen Fiji missen!

Naar New Caledonia

Heinze heeft visa voor Australië geregeld. Ik wil echter graag eerst een tussenstop in Nieuw Caledonië maken, dus dat doen we. We varen in 6 dagen naar Noumea, de hoofdstad van Nieuw Caledonië. Daarover meer in ons volgende blog.