Time flies, when you are having fun! FIJI najaar 2020

  Time flies, when you are having fun!  

Fiji heeft veel eilanden, goed navigeren

Ons laatste blog eindigde ermee dat we naar de Lau-groep zouden vertrekken,  vanuit Savusavu. We zijn inderdaad in Vanua Balavu in de noordelijke Lau-groep aanbeland, in de prachtige bay of Islands.  Hier zijn we eerder geweest.  Omdat het een prachtige plek is, met ook een aantal mooie snorkelplekken met geweldig koraal, wilde ik graag nog eens terug.  Bovendien stond de wind niet gunstig om naar Fulaga in de zuidelijke Lau-groep te varen en is dit een goede tussenstop.

Dan lees ik op Facebook een bericht dat Indonesië haar grenzen geopend heeft voor zeiljachten.  Dát is interessant! Gezien het matige internet en ook de betere faciliteiten in Vuda marina,  besluiten we de volgende dag het anker uit de grond te trekken en terug te varen naar de haven, 48 uur varen. Terug in de haven besteden we veel tijd aan het uitzoeken van o.a. visumvereisten, contact leggen met de haven op Lombok (Indonesië), die dit faciliteert, etc. We komen erachter,  dat de tijd om nu te vertrekken ongunstig is.  We wisten wel dat het aan de late kant was, maar voor je alles geregeld hebt, is het eigenlijk te laat.  Je moet rekenen op zo'n 4 weken varen.  En het cycloonseizoen boven Australië zou dan al begonnen zijn. En als je dan aankomt in Lombok, is het regenseizoen daar begonnen. Lang verhaal kort: we besloten er vanaf te zien.

Weer eens dolfijnen voor onze boeg

Tsja, wat doe je dan? Dan ga je gewoon weer lekker in Fiji rondvaren. We genieten wederom van de Yasawa’s en ontdekken zowaar nog nieuwe plekken.  Zo liggen we een aantal dagen bij Waya, bij Telobi. Na het doen van de Sevusevu (het aanbieden van kava aan de chief), worden we hartelijk in het dorp verwelkomd. Een lokale dame biedt aan om voor ons te koken, die avond. Normaal gesproken is dit dorp vrij toeristisch,  maar nu komen er natuurlijk heel weinig mensen. Het is wel duidelijk, dat deze dame er iets aan wil verdienen. Niks mis mee, natuurlijk.  In de avond gaan we dus keurig in onze sulu’s naar de kant. We zijn iets te vroeg en worden vriendelijk verzocht om nog een wandeling te gaan maken. Bij terugkomst is, zoals hier gebruikelijk is, een loper op de grond gelegd, waarop “de tafel” gedekt is. Ook liggen er twee halskettingen klaar, voor ieder van ons één. De kralen zijn van papier gemaakt. De kokkin en haar man eten niet samen met ons; dat is in Fiji wel gebruikelijk, om niet met de gasten mee te eten. Maar na enig aandringen vanuit ons, mag hun dochtertje wel mee-eten.  We eten heerlijk en uiteraard laten we een behoorlijke bijdrage achter.

Twee plaatjes van het eiland Waya vanaf onze ankerplaats

dit huis heeft een buitenkeuken

hier zie je duidelijk de karakterestieke keuken

varkenshokken tegen de rotswand gebouwd

onze kralenketting van krantenpapier

De dorpelingen zijn erg vriendelijk voor ons. We kopen wat groenten en fruit bij de chief.  Ook worden we uitgenodigd bij het plukken van mango's.  Die zijn nu rijp. Er is een overvloed aan mango's.  Er liggen er ook veel op de grond te rotten. Je ruikt de geur van gisting werkelijk overal, niet lekker. De mango’s vers van de boom zijn verrukkelijk. De overheid is bezig om waterbronnen aan te leggen.  In de winter is het vaak erg droog en op deze manier worden de dorpelingen en de school voorzien van drinkwater. Bijzonder om dit te zien. En zoals gewoonlijk: één iemand aan het werk en een stuk of vier kijkers, uh opzichters.

dit kind bleef mango's eten

plaatselijke "schoolbus"

heerlijke fruit en groenten

waterputten boren

We liggen nog een paar dagen in the Blue Lagoon en gaan nog een baaitje verder naar Malakati, óók een nieuwe plek voor ons. Jammer genoeg loopt de swell (deining) erg de baai binnen. Aangezien we verwachten dat die alleen maar zal toenemen,  vertrekken we de volgende dag alweer.

Heinze ligt hier met zijn hoofd op de traditionele hoofdsteun
In Fiji worden deze houten verhogingen zoals hier gebruikt om te rusten, te kletsen etc.

Een vriend van ons heeft pech met zijn boot. Hij lag bij een resort aan de mooring. Maar die mooring bleek niet onderhouden en doorgeroest. Hij is dus losgeslagen en met zijn boot tegen de rotsen/het rif geschuurd. Inmiddels ligt de boot in Savusavu. Vanwege schade aan de schroef kan hij niet goed op de motor varen; maximaal 1 à 2 knoop. Natuurlijk moet de boot terug naar Vuda voor reparatie. Wij bieden aan om met hem en nog een vriend mee te varen.  Het is zo'n 275 nm (ruim 500KM) naar Vuda,  dat is dus 1,5 à 2 dagen zeilen. Wij vliegen met zijn vieren naar Labasa. Super leuk om Fiji vanuit de lucht te zien!  Je snapt dan wel waarom je al die waypoints voor de navigatie nodig hebt,  zóveel riffen en rotsen! Vanuit Labassa gaan we met de auto naar Savusavu. Het blijkt dat onze vriend een hotelkamer voor ons geboekt heeft. Mét airco,  een goed bed en een lekkere douche, heerlijk! ’s Avonds eten we bij de Copra Shed, altijd weer lekker.  De volgende dag besteden we aan het voorbereiden van de tocht. Inkopen doen, boot klaarmaken,  etc. De ochtend daarna gooien we de trossen los.  We hebben een heerlijke zeiltocht naar Vuda, waar we in de volgende nacht aankomen.  We pikken de quarantaine mooring op, die daar voor de deur ligt. De volgende ochtend lopen we de haven binnen.  Het was een leuke trip.

Wij bij het schip van onze vriend
onder: Heinze met die vriend

Wij houden er niet van om in de haven te liggen.  Na provianderen en dergelijke vertrekken we dus weer. Om 2 dagen later terug te keren naar de haven, vanwege een cycloondreiging.  Nou, die kwam er!  Zware cycloon Yasa, categorie 5, heeft Fiji op 17 december geraakt. Gelukkig voor ons is ze tussen de twee eilanden door getrokken.  Wij hebben betrekkelijk weinig last gehad. Flinke wind, natuurlijk.

Over onze belevenissen heb ik een blog geschreven.H et is als vorige post opgenomen in dit blog EN gepubliceerd bij dewereldwijven:

https://dewereldwijven.com/2021/01/07/door-oog-naald-cycloon-fiji-zeilen-zeilboot

 

Cycloon voorbereiding:
De schepen worden aan de achterkant met kettingen vasgelegd
De boeg met touwen aan moorings en met de ankerketting aan het wagenwiel

Inmiddels hebben wij een huis gehuurd in de buurt van Vuda marina voor de duur van het cycloonseizoen (december t/m april). Hier hebben we de kerstdagen en oud en nieuw gevierd,  mét oliebollen. We zijn weer even landrotten!

 

Corona: in Fiji is geen Corona, soms komen mensen met een Fiji paspoort binnenvliegen, die moeten dan een aantal weken in quarantaine in speciale hotels. Die “binnenvliegers” hebben soms Corona. Wij kennen hier dus geen anderhalvemeter samenleving, mondkapjes of iets dergelijks.

Heerlijk vrij!

 

 

 

Door het oog van de naald

 

door Anneke van der Heide - gepubliceerd op 7 januari bij dewereldwijven

https://dewereldwijven.com/2021/01/07/door-oog-naald-cycloon-fiji-zeilen-zeilboot/

Wij liggen heerlijk ‘op anker’ in een baaitje bij Musket Cove op de Fiji eilanden; een populaire plek bij cruisers, zoals de rondvarende zeilers vaak genoemd worden. Wij houden altijd het weer in de gaten. Je moet wel, als zeiler. Zeker nu het officiële cycloon-seizoen hier net begonnen is. Zonder het Coronavirus waren we hier niet meer geweest, maar goed…

Het is dinsdag 8 december. We zien op één van de weermodellen, die we altijd raadplegen, een cycloon aankomen. Maandag leek die nog ver weg te zijn, maar we vertrouwen het toch niet. Woensdagochtend checken we het nogmaals, maar het ziet er nog steeds niet goed uit. Better safe, than sorry. We besluiten dus terug te keren naar Vuda marina; de haven waar je redelijk veilig ligt, tijdens een cycloon. Je wilt tijdig terug zijn, om je schip zo goed mogelijk voor te bereiden. Dat kost je minimaal een dag of twee.

De voorbereiding

Vuda marina is een ronde haven. In het midden is een groot tandrad van een oude fabriek afgezonken. Voorafgaand aan een cycloon worden de ankerkettingen van alle schepen, die in het water liggen (er liggen er ook op het land), vastgemaakt aan dit tandrad. Ieder schip spant haar ketting aan. Aan de spiegel (kont) van het schip bevestigen we kettingen en touwen naar de kant.

Om zo min mogelijk vatbaar te zijn voor de wind, halen we alle zeilen eraf. Ook gaat de sprayhood (buiskap) en de bimini (zonnescherm) eraf. Een zware klus! De stootwillen worden vastgebonden, met touwen onder het schip door. Als de schepen erg bewegen, kunnen die stootkussens zich anders naar boven werken en hebben ze natuurlijk geen nut.

De weersvoorspelling

Uiteraard bekijken we iedere dag meerdere keren, na iedere update, de weersvoorspellingen. Helaas, helaas, het lijkt er toch echt op dat die cycloon Fiji gaat raken. Soms lossen cyclonen toch nog op, soms kiezen ze een ander pad, maar deze komt toch echt onze kant op. We moeten er rekening mee houden dat we vol geraakt zullen worden. En het is een cycloon van de zwaarste categorie, categorie 5.

In de haven is het een drukke bedoening. De meeste mensen zijn behoorlijk nerveus. De medewerkers zijn druk met het aan de kant maken van het terrein. Alles kan rond gaan vliegen, als de wind eronder komt. Van de eilanden komen de kleinere motorbootjes binnen, die op de kant gezet worden en vastgebonden. Booteigenaren zijn druk in de weer om hun boot zo goed mogelijk vast te leggen en klaar te maken. Alle losse zaken van het dek afhalen, et cetera. En natuurlijk boodschappen doen! Tijdens de cyclonemeeting, ter voorbereiding, wordt benadrukt dat je zo’n veertien dagen zelfvoorzienend moet kunnen zijn. De meeste cyclonen gaan gepaard met hevige regenval. Wegen spoelen weg, bussen rijden niet, winkels gaan dicht, oogsten gaan verloren, elektriciteit wordt preventief afgesloten en drinkwater is de eerste tijd vaak vervuild vanwege de regen en modder. Wonder boven wonder blijft internet vaak intact.

hoe paarser hoe harder de wind

En dan:

Zien we steeds meer tekenen in de weermodellen dat de cycloon niet aan onze kant van het eiland zal passeren, maar tussen de 2 grote eilanden door zal gaan. Voor ons op Viti Levu, bij Lautoka, goed nieuws. Voor de mensen op Vanua Levu, het 2^e grote eiland van Fiji, slecht. Uiteindelijk komt cycloon Yasa op donderdag 17 december aan land. Ze gaat tussen Viti Levu en Vanua Levu door.

Ze richt grote schade aan op Vanua Levu, waar de bekende zeilersplaats Savu Savu ligt. Een aantal schepen, waar gelukkig niemand aan boord was, liepen op de rotsen of zijn zelfs gezonken. Op luchtfoto’s is te zien dat op sommige plekken 80% van de huizen verwoest zijn. De huizen in Fiji zijn over het algemeen erg eenvoudig, met weinig inventaris. Voordeel is dat ze daardoor ook snel weer te herbouwen zijn.

Ook op de bij Vanua Levu nabij gelegen eilanden, zoals Koro, is het heftig. Later vernemen we dat er vier mensen omgekomen zijn in Fiji als gevolg van Yasa.

Bij ons is het gelukkig erg meegevallen. We hebben flinke wind gehad en regen. Maar al snel hervat het normale leven zich al weer behoorlijk. Op de haven gaan het winkeltje en het restaurant weer open. In de avond is het gezellig in de bar. Iedereen is erg opgelucht, dat we er zo goed vanaf gekomen zijn. Maar uiteraard zijn we enorm begaan met de mensen waar Yasa wel huisgehouden heeft. Er komen allerlei initiatieven van de grond, om zoveel mogelijk hulp te gaan bieden. Zo zijn er geldinzamelingen, voedselinzamelingen en gaan er zeilers met goederen naar getroffen gebieden. Ook grote bedrijven en de overheid gaan naar getroffen gebieden om te helpen.

Helaas is het cycloonseizoen pas net begonnen. We houden er rekening mee, dat we nog een paar keer met dit scenario te maken zullen krijgen. Hopelijk komen we er dan weer zo goed vanaf en zijn de komende cyclonen minder zwaar dan Yasa.