Time flies, when you are having fun! FIJI najaar 2020

  Time flies, when you are having fun!  

Fiji heeft veel eilanden, goed navigeren

Ons laatste blog eindigde ermee dat we naar de Lau-groep zouden vertrekken,  vanuit Savusavu. We zijn inderdaad in Vanua Balavu in de noordelijke Lau-groep aanbeland, in de prachtige bay of Islands.  Hier zijn we eerder geweest.  Omdat het een prachtige plek is, met ook een aantal mooie snorkelplekken met geweldig koraal, wilde ik graag nog eens terug.  Bovendien stond de wind niet gunstig om naar Fulaga in de zuidelijke Lau-groep te varen en is dit een goede tussenstop.

Dan lees ik op Facebook een bericht dat Indonesië haar grenzen geopend heeft voor zeiljachten.  Dát is interessant! Gezien het matige internet en ook de betere faciliteiten in Vuda marina,  besluiten we de volgende dag het anker uit de grond te trekken en terug te varen naar de haven, 48 uur varen. Terug in de haven besteden we veel tijd aan het uitzoeken van o.a. visumvereisten, contact leggen met de haven op Lombok (Indonesië), die dit faciliteert, etc. We komen erachter,  dat de tijd om nu te vertrekken ongunstig is.  We wisten wel dat het aan de late kant was, maar voor je alles geregeld hebt, is het eigenlijk te laat.  Je moet rekenen op zo'n 4 weken varen.  En het cycloonseizoen boven Australië zou dan al begonnen zijn. En als je dan aankomt in Lombok, is het regenseizoen daar begonnen. Lang verhaal kort: we besloten er vanaf te zien.

Weer eens dolfijnen voor onze boeg

Tsja, wat doe je dan? Dan ga je gewoon weer lekker in Fiji rondvaren. We genieten wederom van de Yasawa’s en ontdekken zowaar nog nieuwe plekken.  Zo liggen we een aantal dagen bij Waya, bij Telobi. Na het doen van de Sevusevu (het aanbieden van kava aan de chief), worden we hartelijk in het dorp verwelkomd. Een lokale dame biedt aan om voor ons te koken, die avond. Normaal gesproken is dit dorp vrij toeristisch,  maar nu komen er natuurlijk heel weinig mensen. Het is wel duidelijk, dat deze dame er iets aan wil verdienen. Niks mis mee, natuurlijk.  In de avond gaan we dus keurig in onze sulu’s naar de kant. We zijn iets te vroeg en worden vriendelijk verzocht om nog een wandeling te gaan maken. Bij terugkomst is, zoals hier gebruikelijk is, een loper op de grond gelegd, waarop “de tafel” gedekt is. Ook liggen er twee halskettingen klaar, voor ieder van ons één. De kralen zijn van papier gemaakt. De kokkin en haar man eten niet samen met ons; dat is in Fiji wel gebruikelijk, om niet met de gasten mee te eten. Maar na enig aandringen vanuit ons, mag hun dochtertje wel mee-eten.  We eten heerlijk en uiteraard laten we een behoorlijke bijdrage achter.

Twee plaatjes van het eiland Waya vanaf onze ankerplaats

dit huis heeft een buitenkeuken

hier zie je duidelijk de karakterestieke keuken

varkenshokken tegen de rotswand gebouwd

onze kralenketting van krantenpapier

De dorpelingen zijn erg vriendelijk voor ons. We kopen wat groenten en fruit bij de chief.  Ook worden we uitgenodigd bij het plukken van mango's.  Die zijn nu rijp. Er is een overvloed aan mango's.  Er liggen er ook veel op de grond te rotten. Je ruikt de geur van gisting werkelijk overal, niet lekker. De mango’s vers van de boom zijn verrukkelijk. De overheid is bezig om waterbronnen aan te leggen.  In de winter is het vaak erg droog en op deze manier worden de dorpelingen en de school voorzien van drinkwater. Bijzonder om dit te zien. En zoals gewoonlijk: één iemand aan het werk en een stuk of vier kijkers, uh opzichters.

dit kind bleef mango's eten

plaatselijke "schoolbus"

heerlijke fruit en groenten

waterputten boren

We liggen nog een paar dagen in the Blue Lagoon en gaan nog een baaitje verder naar Malakati, óók een nieuwe plek voor ons. Jammer genoeg loopt de swell (deining) erg de baai binnen. Aangezien we verwachten dat die alleen maar zal toenemen,  vertrekken we de volgende dag alweer.

Heinze ligt hier met zijn hoofd op de traditionele hoofdsteun
In Fiji worden deze houten verhogingen zoals hier gebruikt om te rusten, te kletsen etc.

Een vriend van ons heeft pech met zijn boot. Hij lag bij een resort aan de mooring. Maar die mooring bleek niet onderhouden en doorgeroest. Hij is dus losgeslagen en met zijn boot tegen de rotsen/het rif geschuurd. Inmiddels ligt de boot in Savusavu. Vanwege schade aan de schroef kan hij niet goed op de motor varen; maximaal 1 à 2 knoop. Natuurlijk moet de boot terug naar Vuda voor reparatie. Wij bieden aan om met hem en nog een vriend mee te varen.  Het is zo'n 275 nm (ruim 500KM) naar Vuda,  dat is dus 1,5 à 2 dagen zeilen. Wij vliegen met zijn vieren naar Labasa. Super leuk om Fiji vanuit de lucht te zien!  Je snapt dan wel waarom je al die waypoints voor de navigatie nodig hebt,  zóveel riffen en rotsen! Vanuit Labassa gaan we met de auto naar Savusavu. Het blijkt dat onze vriend een hotelkamer voor ons geboekt heeft. Mét airco,  een goed bed en een lekkere douche, heerlijk! ’s Avonds eten we bij de Copra Shed, altijd weer lekker.  De volgende dag besteden we aan het voorbereiden van de tocht. Inkopen doen, boot klaarmaken,  etc. De ochtend daarna gooien we de trossen los.  We hebben een heerlijke zeiltocht naar Vuda, waar we in de volgende nacht aankomen.  We pikken de quarantaine mooring op, die daar voor de deur ligt. De volgende ochtend lopen we de haven binnen.  Het was een leuke trip.

Wij bij het schip van onze vriend
onder: Heinze met die vriend

Wij houden er niet van om in de haven te liggen.  Na provianderen en dergelijke vertrekken we dus weer. Om 2 dagen later terug te keren naar de haven, vanwege een cycloondreiging.  Nou, die kwam er!  Zware cycloon Yasa, categorie 5, heeft Fiji op 17 december geraakt. Gelukkig voor ons is ze tussen de twee eilanden door getrokken.  Wij hebben betrekkelijk weinig last gehad. Flinke wind, natuurlijk.

Over onze belevenissen heb ik een blog geschreven.H et is als vorige post opgenomen in dit blog EN gepubliceerd bij dewereldwijven:

https://dewereldwijven.com/2021/01/07/door-oog-naald-cycloon-fiji-zeilen-zeilboot

 

Cycloon voorbereiding:
De schepen worden aan de achterkant met kettingen vasgelegd
De boeg met touwen aan moorings en met de ankerketting aan het wagenwiel

Inmiddels hebben wij een huis gehuurd in de buurt van Vuda marina voor de duur van het cycloonseizoen (december t/m april). Hier hebben we de kerstdagen en oud en nieuw gevierd,  mét oliebollen. We zijn weer even landrotten!

 

Corona: in Fiji is geen Corona, soms komen mensen met een Fiji paspoort binnenvliegen, die moeten dan een aantal weken in quarantaine in speciale hotels. Die “binnenvliegers” hebben soms Corona. Wij kennen hier dus geen anderhalvemeter samenleving, mondkapjes of iets dergelijks.

Heerlijk vrij!