We zijn op
de Canarische eilanden aangekomen.
Goed, Rabat
in Marokko. We vertellen niet alle belevenissen omdat we anders een boek moeten
schrijven. Wat we niet verteld hebben over Tanger is dat er in de haven veel
migranten zijn die naar Europa willen, ze bevinden zich op oude vissersschepen
die achter onze boot lagen. Die migranten moesten van de plaats waar ze waren
een 500 meter zwemmen naar de pier waar de Ferry naar Europa aanmeert, ze komen
dan na 200 meter een pier tegen waar douane en politieboten liggen, die lui
zien de migranten zwemmen maar doen niets, dat moeten de bewakers op de pier
van de Ferry maar doen. Hoe triest ook er is toch een komisch element: als de
duisternis invalt gaan ze zwemmen in groepjes van vier maar zwemmen is niet hun
ding en 500 meter is ver. Een aantal was na 200 meter dermate uitgeput dat ze
met veel moeite de pier nog konden beklimmen waar de politie en douane zetelt.
Wij hebben dat met verwondering geobserveerd vanaf ons schip.
Een ander
opvallend iets is dat in Marokko erg veel katten en kittens zijn, de Marokkanen
zijn erg vriendelijk voor die dieren en voeren ze. Wij hebben dat in iedere
haven van Marokko gezien.
Na de
kant van Sale zijn we ook Rabat gaan verkennen, een bijzondere stad met een
mooi fort en indrukwekkende medina. Wel is het daar erg smerig maar daar moet
je mee leren leven.
De pleinen en gebouwen, het mausoleum etc. allemaal erg
indrukwekkend. We wilden ook met ons schip naar Mohammedia en Casablanca maar
omdat met name Casablanca geen jachthaven heeft (al 20 jaar in renovatie) en
geen jachten accepteert was dat niet mogelijk. We zijn daarom per trein vanuit
Rabat naar Casablanca gereisd, wederom genoten van sfeer, cultuur en uiteraard
de enorme Moskee van Hassan V bezocht.
Het weer was
flink in de war, in plaats van de gebruikelijk NO wind was die steeds vanuit
zuid of zuidwest en ook nog met forse kracht. Wij zijn daarom een week in Rabat
gebleven. Daarna zag ik een weergat waarbij wij van de 5 dagen naar de
Canarische eilanden maar een uur of zes tegen 30 tot 35 knoop wind in hoefden
te varen, dus vertrokken wij vol goede moed. Na een aantal uren werd ik erg
ziek, koud, rillen en een bijzondere stoelgang. Anneke volgde enige uren later,
waarschijnlijk het gevolg van voedsel hygiëne (in de medina’s gegeten waar het
eten met de handen op borden wordt gelegd en theekopjes niet worden afgewassen
maar met een vuile doek worden “schoongemaakt”). Daarom hebben wij de steven
gewend en zijn we na een etmaal varen El Jadida aangelopen, door dat te doen
wisten we dat we tenminste vier dagen daar moesten blijven vanwege de harde
wind uit het zuid/zuidwesten. Bij harde wind uit die richting is die kust tot
aan Tanger gevaarlijk met een swell van zes tot twaalf meter. De vissers in El
Jadida zijn dan ook vier dagen lang niet uitgevaren en wij hebben in die haven
dus vier dagen voor anker gelegen. Het gaf ons de gelegenheid weer enigszins
gezond te worden en het stadje te ontdekken. Marokko: de pilot zei dat je
overal bier en wijn kunt krijgen, vergeet het maar, tijden zijn veranderd, we
hebben twee weken geen druppel gedronken omdat onze voorraad op was en
aanvullen onmogelijk is.
Het weer
bleef in de war, er lag een depressie bij Madeira met een doorsnee van 900NM die
ook het weer op de Canarische eilanden negatief beïnvloedde, daardoor een met
name uit de zuid staande wind waar wij 3 tot 4 etmalen tegenin moesten varen.
We zijn uitgevaren met die wind omdat naarmate de tijd voortschrijdt je meer
stormachtige winden uit de zuid kunt verwachten (normaliter pas half november
maar dit jaar al voor half oktober). De
Canarische eilanden hebben het flink voor hun kiezen gekregen, met name Las
Palmas op Gran Canaria rond 21 oktober: enorme hoosbuien, kolkende water en
modderstromen in de stad, schepen zoek en een in zee neergestorte SAR helikopter
waar tot op heden niets van is vernomen. Onze reis van Marokko naar de eilanden
had ook de nodige “foute” wind, we zijn dan ook een tijdje gaan “bijliggen”. Wel
leuk is dat wij erg veel vogeltjes (kanaries)aan boord kregen van allerlei
kleuren die blijkbaar met de foute wind van de eilanden afgeblazen werden, ze
hadden een duidelijk voorkeur om in de boot te gaan, gezien de wind begrijpelijk.
Wel hebben we een overleden vogeltje over boord moeten zetten, gestorven aan
uitputting.
Uiteindelijk
zijn we aangekomen op Lanzarote en zijn we in de marina Rubicon gaan liggen:
heerlijk, lekker schoon en jezelf wentelen in ouderwets toeristische
verwennerij. We hebben twee dagen een auto gehuurd om het vulkanische eiland te
verkennen, er is best veel te zien. We zijn hier nu vier dagen en we gaan overmorgen
(zaterdag 31 oktober) naar Tenerife. We zullen een aantal dagen op Tenerife blijven (steden
en baaien) en vervolgens de eilandjes Gomera en La Palma bezoeken. Daarna gaan
we een week varen om de Kaap Verdische eilanden te bereiken. Gran Canaria
bezoeken zit er niet in omdat die vol ligt met schepen voor de “Arc 2015”.
Eerste vier plaatjes Rabat, de bootjes "El Jadida", vogeltje op weg naar Canaries, Anneke in Taxandria outfit naar Canaries toen weer redelijk was, laatste foto is zoutwinning op Lanzarote.
Anneke, wat sta je stoer aan het stuur.. En wat een pittige reis naar de Canarische eilanden. Ik ken Lanzarote goed. Vooral de architectuur van Manrique, zo goed passend in het vulkanisch, zwarte landschap. Tenerife zal ook een openbaring zijn buiten de toeristische zone´s Huur een auto en rij naar de Pico del Teide. en verken de kust. Het is prachtig. Ria en ik volgen jullie nauwkeurig en lezen met veel belangstelling de verslagen op het blog. .Zijn benieuwd naar het volgende trjact naar de Kaap Verden. Wellicht krijg je dan eindelijk de gunstige passaat. Behouden vaart en groet van Wim en Ria Trinks
BeantwoordenVerwijderenPFFF... wat een gedoe hebben jullie gehad met het varen. Ik en mijn vriend willen volgend jaar ook van Marokko naar de Canarische eilanden varen.Ik hoop dat het bij ons wat beter gaat.
BeantwoordenVerwijderen