Eindelijk
dan nu mijn blog over onze oceaanreis. We zijn op 22 december in
Barbados aangekomen; het is dus al een tijdje terug. Voor
het schrijven heb ik mijn eigen dagboekje van de reis
even teruggelezen. En daarmee inspiratie voor deze blog opgedaan.
Voor mij
steken een aantal zaken er echt bovenuit. Eten, koffie, blauwe plekken, douchen
op het dek, sterren, de maan, plankton, hoge golven en vliegende vissen.
Voor vertrek
had ik geen idee hoe onze reis zou zijn. Het was voor het eerst dat we zo’n
lange tijd onafgebroken op zee zouden zitten. Op onze reis van de Canarische
Eilanden naar de Kaapverdische Eilanden hadden we vaak harde wind met hele hoge
golven. Echt muren van water die achterop lopen en soms ineens van opzij kwamen.
Vaak heel oncomfortabel en daarmee erg vermoeiend. Maar het was daardoor ook vaak
onmogelijk om behoorlijk te koken. Dus: wat neem je mee voor een reis die nog
veel langer is?
We hadden
verwacht in Mindelo, op de Kaapverdische Eilanden, echt alles te kunnen
krijgen. Nou, dat was dus niet zo. Je moet roeien met de riemen die je hebt.
Het idee is dat je een weekmenu maakt. Je beschrijft de ingrediënten die je
hiervoor nodig hebt en doet dat maal 2. De verwachting was namelijk dat we
ongeveer 2 weken onderweg zouden zijn. Uiteraard kun je niet alles zolang goed
houden. Je hebt dus ook de nodige reserves nodig in blik etc. De verse ingrediënten
koop je de laatste dag in. Omdat je in landen bent met veel kakkerlakken en
ander ongedierte, spoel je alles goed af met zeewater, voor je het aan boord
neemt (ook vanwege de eitjes van de kakkerlak, die op de schil kunnen zitten).
De uien heb ik op de steiger zitten pellen. Ze schijnen minder snel te rotten
als je de schil eraf haalt.
Dan heb je
het eten koken aan boord. We hadden continu achterlijke wind (wind van achteren)
en daarmee een schommelkoers. Op je aanrecht schuift daarmee alles continu heen
en weer; je wordt er gestoord van. Later op de reis verzamelde ik dus eerst alles
wat ik te snijden had, met allerlei kommetjes om het in te doen. Ik ging dan
aan tafel zitten beneden in de kombuis en ging dan eerst alles snijden. Je
hoeft je dan minder lang schrap te zetten. Alleen tijdens het koken op ons cardanisch opgehangen fornuis.
Koffie staat
ook in mijn lijstje. Reden is dat ik toch wel erg graag een kop koffie lust. En
dan bedoel ik echte koffie, niet van die oploszooi. Het is tijdens de reis
iedere dag gelukt om koffie te zetten. Het was meestal een ware circusact om
kokend water op een filter te blijven schenken, die op een koffiepot staat. Eerst
een natte vaatdoek in de gootsteen, daarop de koffiepot met het filter en dan
vanuit de fluitketel kokend water opschenken.
Vanuit het
voorgaande begrijp je wel dat het vaak lastig is om je evenwicht te bewaren. Dat
is dus ook regelmatig niet helemaal gelukt. Gevolg: echt veel blauwe plekken! Ik
ben zelfs een keer met dekbed en al uit mijn bed geschoven. Diezelfde dag nog
een nieuwe ervaring: douchen in een tropische regenbui aan dek op de oceaan; je
moet het echt een keer gedaan hebben!
Wat me
verder altijd bij zal blijven is de eindeloze sterrenhemel. De maan kwam vaak
heel vroeg op en ging dan ook heel vroeg onder (om 21.00 uur!). Wat overbleef waren miljoenen
sterren in een inktzwarte nacht. Prachtig!! Eén nacht gingen we door een
meteorietenregen: ik heb nog nooit zoveel vallende sterren gezien. Misschien wel
80. En veel van die sterren vallen horizontaal, echt bizar! De maan ligt
overigens heerlijk op zijn rug, ook al zo’n vreemd fenomeen. En daarbij heb je
dan nog het lichtgevende plankton (of zijn het algen?). In Europa hadden we
vaak groen of rood plankton; dan had je zelfs disco in de wc-pot bij het
doorspoelen. Maar op de oceaan waren het meestal zilverkleurige lichtjes. Net
als in een sprookjesalbum: allemaal sterretjes langs je boot in het water.
De vliegende
vissen verdienen ook een vermelding. De kleinere zie je soms als een zwerm
vogeltjes boven de golven. Ze vliegen echt heel ver! De grotere kunnen zelfs
sturen met hun staart. Ik heb altijd gedacht dat de term “vliegende vis”
overdreven was, maar dat is het niet.
Al met al is
het een fantastische ervaring geweest.
Twee mooie zeeverhalen van een echte oceaanreis. Prachtig om de video te zien en het kokkerellen van Anneke erbij te lezen. Voor mij heel herkenbaar, vooral het koffiezetten. Ik zet meestal de koffiepot in een pan op het cardanische kookstel. En nu genieten van de Carieb. Verstandig om niet naar het zuiden te gaan. In Zeilen stond al een waarschuwing voor toenemende piraterij. Tenslotte nog onze felicitaties voor jullie verjaardagen deze maand onder een stralende zon en verkoelend windje. Geniet ervan samen met Femke op jullie prachtschip of onder een palm met een gekoeld drankje. We zijn overigens benieuwd wat jullie gaan doen als het orkaanseizoen begint in mei juni. Hartelijke groet van Wim en Ria
BeantwoordenVerwijderenHeinze, gefeliciteerd met jouw verjaardag! We volgen jullie avonturen van heel nabij op :-). liefs, Inge & Adriaan
BeantwoordenVerwijderen